Code: Select all


#include <QApplication>
#include <QWidget>
int main(int argc, char *argv[])
{
QApplication app(argc, argv);
QWidget window;
window.resize(250, 150);
window.setWindowTitle("Simple example");
window.show();
return app.exec();
}



Code: Select all

qmake -project hw.cpp -o hw
qmake hw
make
 ./hw



/home/pesarkhobeee/qtsample/hello/hw:1: Parse Error ('ELF')
Error processing project file: hw
make: *** [Makefile] Error 3

Code: Select all

require 'Qt4'

app = Qt::Application.new(ARGV)

quit = Qt::PushButton.new('Quit')
quit.resize(75, 30)
quit.setFont(Qt::Font.new('Times', 18, Qt::Font::Bold))

Qt::Object.connect(quit, SIGNAL('clicked()'), app, SLOT('quit()'))

quit.show()
app.exec()


منبع: http://www.pylearn.com/fa/wiki/index.php/Qt

QT یک فریم ورک مولتی پلتفرم برای توسعه نرم افزار می باشد که اکثرا برای ایجاد برنامه هایی با رابط کاربری (GUI) مورد استفاده قرار می گیرد . اما پس از نسخه ۴ امکان ایجاد برنامه های متنی نیز فراهم شده است . بیشترین استفاده از کیوتی در رابط گرافیکی KDE بوده است که یکی از مهمترین محیط های گرافیکی لینوکس می باشد . نرم افزار های بسیاری چون Opera, Google Earth, Skype, Qtopia و ... نیز توسط این ابزار ایجاد گردیده اند . این ابزار توسط یک شرکت نروژی به نام Trolltech ایجاد گردیده و با سرعت بسیاری در حال توسعه می باشد .


زبان برنامه نویسی در Qt بصورت پیش فرض ++C می باشد . تقریبا این ابزار را می توان با محیط ++VC مقایسه نمود . اما امکان برنامه نویسی با زبانهای دیگر چون پایتون ، رابی ، PHP ، پرل ، پاسکال و حتی #C و جاوا نیز در Qt فراهم می باشد ! همانطور که گفته شد کیوتی تقریبا در اکثر سیستم عامل های موجود چون لینوکس ، ویندوز ، مک و سیستم های خاصی چون PDA ها و Smartphone ها قابل اجراست .

Qt از موتوری درونی و خاص خود برای ایجاد اشیا و پنجره ها استفاده می کند . بنابراین امکان اجرا بر روی چندین سیستم عامل و نیز استفاده از اشایی پیشرفته براحتی ممکن می باشد . در عین حال کیوتی در هر سیستم عامل برنامه هایی درست همانند ظاهر همان سیستم عامل یا اصطلاحا محلی (native) تولید می کند .

کیوتی اسمی کلی هست و شامل تمام ابزار و کتابخانه ها و طراح می شود . در حقیقت محیط و فریم ورک Qt شامل قسمت های مختلفی می باشد . هسته اصلی و داخلی آن شامل کتابخانه هایی بسیار گسترده در اکثرا زمینه های موجود چون پایگاه داده ، شبکه ، سیستم فایل ، اینترنت و ... می باشد . همچنین کیوتی شامل طراحی (Designer) گرافیکی و بسیار قدرتمند و ساده می باشد که برنامه نویسی و ایجاد پنجره ها را بسیار آسان و سریع قابل پیاده سازی می کند .

Code: Select all

#include <QApplication>
#include <Qwidget>

int main(int argc, char *argv[])
{
QApplication app(argc, argv);
QWidget window;
window.resize(250, 150);
window.setWindowTitle("Simple example");
window.show();
return app.exec();
}


Code: Select all

qmake -project
qmake window.pro
make


Code: Select all

 ./window


Code: Select all



#include <QApplication>
#include <Qwidget>




Code: Select all



QApplication app(argc, argv);



Code: Select all


QWidget window;



Code: Select all


 window.resize(250, 150);
 window.setWindowTitle("Simple example");
 window.show();



Code: Select all


return app.exec();



کامپایلر
کامپایلرها وظیفه تبدیل زبانهای سطح بالا و قابل درک برای انسان را به سطح پایین ترین زبان، یعنی زبان ماشین به عهدا دارند.
معمولا (تقریبا همیشه!) پروژه های نرم افزاری از بیش از یک فایل تشکیل شده اند که هر کدام بخشی از متن برنامه یا Source Code را در بر دارد. شما باید ابتدا هر فایل نوشته شده را جداگانه به وسیله کامپایلر به زبان ماشین تبدیل کنید. اصطلاحا به فایلهایی که در این مرحله تولید می شود، فایل Object می گویند. محتوای لین فایلها به زبان ماشین است، اما هنوز قابل اجرا توسط کامپیوتر نیستند! چرا؟ چون هر کدام از آن فایلها یا وابستگیهایی در فایلهای دیگر دارند که در این وضعیت برای سیستم غیر قابل تشخیص است، یا اساسا به تنهایی مفهومی ندارند که قابل اجرا باشند.مثلا ممکن است یکی از آنها حاوی مجموعه ای از دستورات (اصطلاحا تابع) باشد که روی ورودی خود پردازش خاصی انجام می دهند و نتیجه را برمی گردانند. اما این توابع زمانی مفید هستند که از جایی فراخوانی شوند و احتمالا فراخوانی تابع مورد نظر ما هم از داخل یکی از فایلهای Object دیگر صورت می گیرد.
در اینجاست که شما باید با کمک لینکر آن فایلهای Object را به ترتیب مناسب به هم پیوند دهید تا در نهایت به یک فایل اجرایی دست پیدا کنید.
یک مثال عملی
فرض کنید برنامه ای به زبان C در یک فایل به نام main.c نوشته اید و حالا می خواهید آن را به فایل قابل اجرا توسط کامپیوتر تبدیل کنید. این کار به سادگی و در دو خط دستور (که می شود آنها را در یک خط هم خلاصه کرد) قابل اجرا است:
$ gcc -c main.c
$ gcc -o main main.o
دستور اول از فایل C به نام main.c یک فایل Object به نام main.o می سازد و دستور دوم نیز از فایلmain.o یک فایل اجرایی به نام main می سازد که حالا دیگر می توانید آن را اجرا کنید.
اما حالا فرض کنید که فایل main.c وابستگیهایی هم به دو فایل دیگر به نامهای dep.c و dep.h داشته باشد:
$ gcc -c main.c
$ gcc -c dep.c
$ gcc -o main main.o dep.o
می بینید که یک مرحله به مراحل کامپایل برنامه اضافه شد.
حالا فرض کنید که به جای یک فایل یا سه فایل، این پروژه از دهها و صدها فایل تشکیل شده باشد. چند ساعت باید وقت صرف کنید تا پروژه را کامپایل کنید، تازه اگر همه چیز به خوبی پیش برود؟
به همه اینها اضافه کنید گزینه های خط دستور کامپایلر را که گاهی کار کامپایل از خط دستور را به فرایندی بسیار پیچیده تبدیل می کنند.
حالا هربار که تغییراتی دربرنامه بدهید، باید همه کارها را از اول انجام دهید. یا به اندازه کافی فصفر بسوزانید و به خاطر داشته باشد که هر بار در کدام فایلها تغییر داده اید تا فقط آنها را کامپایل کنید و کمی وقت کمتری صرف کنید! آیا راه بهتری نیست؟
Makefile
چقدر خوب می شد اگر می توانستید همه این دستورات کامپایل را فقط یک بار تایپ کنید. خبر خوب! می توانید همه این دستورات را در فایل که به Makefile معروف است قرار دهید و برنامه ای به نام make را اجرا کنید تا آن برنامه خودش از روی Makefile برایتان بقیه کارها را انجام دهد و خروجی نهایی قابل اجرا را بسازد.
پس Makefile مجموعه دستورات لازم برای کامپایل یک پروژه نرم افزاری است که در قالبی خاص در یک فایل متنی ذخیره شده است.
به خصوص اگر شما برنامه نویس نباشید، برایتان قابل توجه خواهد بود که مجبور نیستید هربار اینهمه دستورات عجیب و غریب را تایپ کنید و تنها با تایپ دستور make زندگی برایتان آسان می شود.
make
همانطور که اشاره شد، make برنامه ای است که از روی Makefile کار کامپایل پروژه را انجام می دهد. در کل دو مزیت عمده می توان برای make در نظر گرفت:
۱/همانطور که قبلا هم گفتم با استفاده از Makefile کارهای سخت (نوشتن دستورات پیچیده کامپایل) فقط یکبار انجام می شود.
۲/make از روی برچسب زمانی فایلهای سورس و Object تشخیص می دهد که کدامیک از فایلها نیاز به دوباره کامپایل شدن دارند و به این ترتیب از کامپایل مجدد و غیر ضروری فایلهایی که از زمان آخرین کامپایل تغییری نکرده اند، جلوگیری می شود. چراکه فرایندکامپایل به ویژه در کامپیوترهای قدیمی و با پروژه های بزرگ کاری بسیار وقت گیر است.
make بعد از فراخوانی به ترتیب دنبال یک فایل با یکی از نامهای GNUmakefile، makefile یا Makefile می گردد تا دستورات کامپایل را از داخل آن خوانده و اجرا کند.

برگرفته از سايت :shabaneh.ir

Code: Select all

chmod u+x qt-sdk-linux-x86-opensource-2009.03.1.bin

Code: Select all

./qt-sdk-linux-x86-opensource-2009.03.1.bin

Code: Select all

#include <QApplication>
#include <QDesktopWidget>
#include <QWidget>
#include <QIcon>
int main(int argc, char *argv[])
{
int WIDTH = 250;
int HEIGHT = 150;
int screenWidth;
int screenHeight;
int x, y;
QApplication app(argc, argv);
QWidget window;
QDesktopWidget *desktop = QApplication::desktop();
screenWidth = desktop->width();
screenHeight = desktop->height();
x = (screenWidth - WIDTH) / 2;
y = (screenHeight - HEIGHT) / 2;
window.resize(WIDTH, HEIGHT);
window.move( x, y );
window.setWindowTitle("Center");
window.setToolTip("Center window");
window.setWindowIcon(QIcon("icon.jpg"));
window.show();
return app.exec();
}


Code: Select all

#include <QdesktopWidget>

Code: Select all

#include <QIcon>

Code: Select all

int WIDTH = 250;
int HEIGHT = 150;
int screenWidth;
int screenHeight;
int x, y;


Code: Select all

QDesktopWidget *desktop = QApplication::desktop();
screenWidth = desktop->width();
screenHeight = desktop->height();


Code: Select all

x = (screenWidth - WIDTH) / 2;
y = (screenHeight - HEIGHT) / 2;


Code: Select all

window.move( x, y );


Code: Select all


window.setToolTip("Center window");


Code: Select all

window.setWindowIcon(QIcon("icon.jpg"));